Wat is de betekenis van Scythen?

Scythen - Zelfstandignaamwoord 1. (geschiedenis) een Iraans ruitervolk dat tussen de 7e eeuw v.Chr. en de 4e eeuw AD grote gebieden in de Euraziatische steppe bewoonden. Scythen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord Scythe

naam die de Oude Grieken gebruikten voor volken ten noorden van de Zwarte Zee.

Nomadenvolk uit Zuid-Rusland van Iraanse afkomst. Woonde na de verdrijving uit het Oosten (8ste eeuw v. Chr.) tussen Don en Donau. Verdween in de Romeinse keizertijd uit de geschiedenis, zie Assyrische tijd – kunst; zie Urartu – kunst; zie oostaziatische kunst - China – feodale tijd; zie Indische kunst – Boeddha &ndash...

m. mv., nomadische volksstammen die in de Oudheid noordwaarts van de Zwarte en Kaspische Zee woonden.

bij de Grieken verzamelnaam voor de tussen de Karpathen en de Don rondtrekkende volksstammen, spec. die ten N. van de Zwarte Zee.

m. mv. (nomadenvolk in Z.-Rusland en centraal-Azië). (sc = s).

nomadenstammen, N, v/d Zwarte Zee, die i/d 7e eeuw v. Chr. KI.-Azië binnenvielen en 513 vergeefs door Darius I van Perzië werden bestreden.

(’si:tzn) [Lat. Scytae] enz. Skuthen enz.

De Scythen treden in het begin der achtste eeuw v. Chr. in het licht der historie. Dan vinden de Assyrische koningen een volkerengroep, dien ze Asjkoeza of Isjkoeza noemen, in den omtrek van het huidige Oermia-meer. Ze hadden de Manda — waaruit de Mediërs zijn voortgekomen — ten Oosten van zich, en de Gimirrai — waarin we gem...