schuilgaan
schuilgaan - onregelmatig werkwoord uitspraak: schuil-gaan 1. erachter verborgen zijn ♢ haar gezicht ging schuil achter een grote bos haar Onregelmatig werkwoord: schuil-gaan ik ga schuil (... ik schuilga)...
Wat is de betekenis van schuilgaan?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Schuilgaan
(ging schuil, is schuilgegaan), 1. zich verschuilen, verbergen: de zon ging schuil achter donkere wolken; 2. verscholen zijn; niet (meer) zichtbaar zijn : de zerk ging schuil onder de bloemen.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
schuilgaan
ging schuil, i. schuilgegaan (eig. te schuile gaan, zich verbergen; verscholen zijn): de zon ging schuil achter donkere wolken.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
schuilgaan
('schuil) (ging schuil, is schuilgegaan) zich verbergen : de zon ging schuil achter de donkere wolken; haar zwart haar ging schuil in de witte muts.
Nederlandse spreekwoorden
F.A. Stoett (1923-1925)
Schuilgaan
D.w.z. zich verschuilen, zich verbergen; eigenlijk te schuile gaan, waarin ‘schuil’ een znw. is met de beteekenis van schuilplaats; vgl. fri. skul, skule, schuilplaats, beschutting; oostfri. schul, schuilplaats, afdak, en het Vlaamsche schuile, regenscherm (Schuerm. 605 b). Bij vroegere schrijvers komt...
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Schuilgaan
(ging schuil, is schuilgegaan), 1. zich verschuilen, verbergen: de zon ging schuil achter donkere wolken; 2. verscholen zijn; niet (meer) zichtbaar zijn: de zerk ging schuil onder de bloemen.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
SCHUILGAAN
SCHUILGAAN - (ging schuil, is schuilgegaan), zich verschuilen, verbergen: de zon ging schuil achter donkere wolken.
Gerelateerde zoekopdrachten
