Wat is de betekenis van Schoor?

schoor - zelfstandig naamwoord 1. schuin geplaatste balk of paal die ervoor moet zorgen dat iets niet opvalt ♢ ze hebben drie schoren tegen de beschadigde muur geplaatst Zelfstandig naamwoord: schoor de schoor ...

Schoor. Houten of ijzeren stut, al of niet verzwaard met kluitjes*, waarmee vakken* worden vastgezet

Een schoor is een diagonale balk in een rechthoek waardoor het geheel stijf wordt; toegepast in vakwerkbouw en vakwerkconstructies.

een meestal schuine stut die aangebracht wordt om een opstaande muur of paal te steunen. Bij de bouw kent men schoolmuren en schoorbalken.

of schaar. Oever of begroeide aanwas (bij Ternaard en Wierum een gehucht S. met buitendijks de Schoorsterpollen). S.-dijk is een dijk zonder voorland, vlak langs de oever (bijv. bij het Dokkumerdiep).Zie: Moerman, 198.

s., skoar(re); (tussen zolder van koehuis en schuurdak), wynskoarre; (aan gebintstijl van schuur), jaechbân.

in de bouwkunde een schuinstaande balk of paal, als ondersteuning toegepast tijdens het bouwen of ingeval van bouwvalligheid. De profielen, bij het metselen gebruikt, worden bijv. door 2 schoortjes in loodrechte stand gehouden.

m. schoren, schoortje (stut, steunende paal, inz. in schuine stand).

(‘scho:r) m.(schoren; -tje) [msch. ~ scheren, afgesneden stuk] (schuin gestelde) paal, balk die schraagt, ondersteunt, stut: een in opbouw zijnde brug op schoren rustend; Gew. te zetten, strak in schuinse richting, schrap.