Wat is de betekenis van schoelje?

(15e eeuw) (scheldw.) gemene kerel; schurk. Afgeleid van het Oudfranse 'escouillon', dat 'vaatdoek' betekent. Vgl. schoelie*. • An den schoelje Kina wille we zelf niet schrijve, maar we wille hem toch late weten waar hij het jonkskie dat van hem is, vinde kan. (Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1870) • ‘Schoelje!’ riep...

gemene kerel; schurk. Afgeleid van het Oud-franse escouillon, dat 'vaatdoek’ betekent. "t Is die schoelje, die oorzaak van alles is,’ bromde Walger op Feiko wijzende. (J. van Lennep, De Roos van Dekama, 1836) Pas op, meneer, ’t zijn hotelratten! Hier, dien schoelje heb ik zelf betrapt! (Het Vaderland, 09/04/1922) De kw...

s., skoelje, smjunt.

m. (-s), 1. (Zuidn.) ovenpaal; 2. gemeen sujet, fielt, schurk.

m. schoeljes (o.-Fr. escouvillon = ovendweil: Z.-N. gew. ovenpaal; N.-N. schavuit, schoft, fielt, schelm, schurk, in deze bet. Z.-N. schoelie, schoeljes).

m. (-s) [Fr. escouvillon, ovendweil < Lat. scopae, bezem] schurk, fielt.

...

...

Schoelje - m. (-s), fielt, schurk.