Wat is de betekenis van Referte?

Conclusie van een partij of verdachte, inhoudend dat men geen bezwaren tegen een vordering of verzoek kan aanvoeren en het oordeel daarover aan de beslissende rechter overlaat.

(de) kenmerk [op brieven]

1 verwijzing naar (iets), beroep op (iets); 2 (jur.) stand van gedaagde in een burgerlijk proces, waarbij hij te kennen geeft geen verweer te zullen voeren, de vordering niet te zullen betwisten, maar haar evenmin te erkennen, doch zich te zullen refereren aan het oordeel van de rechter.

verwijzing; het niet voeren van een verweer (rechtsk.)

verwysing; met referte tot.

verwijzing; beroep (op)

v. (-s), verwijzing: onder (met) referte aan uw missive; — beroep: met referte aan ’s rechters oordeel, het zich daarnaar gedragen, zonder eigen mening uit te spreken; conclusie van referte, gedingstuk waarin men zich refereert.

v. verwijzing (naar), beroep (op iets).

v. refertes (verwijzing naar, beroep op iets): onder referte aan, verwijzing.