Wat is de betekenis van rauzen?

1) (1906) (ook: rausjen) (Barg.) stelen; roven; achteroverdrukken. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • Voor „stelen" is er een staalkaart van jargon. Als vertegenwoordigers: „in de k(r)uif pikken"; „in de kaart loeren"; „rausen"; „interneeren"; „achter over drukken"; „matsen"; &bdq...

wild tekeergaan, vechten In 1911 voor het eerst aangetroffen, in een literaire tekst. In 1937 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, De Gabbertaal van E.G. van Bolhuis. J.H. Speenhoff schreef in 1918, in een gedicht getiteld ‘Een owejer over tien jaar’: Vroeger heette ze: ‘De kromme’, Over tien jaar: ‘Grootmama’. Liezebet,...

Rauzen - stelen, gappen. Buiten het havenmilieu ook gebruikt in de zin van wild tekeergaan en ter aanduiding van ruw seksueel gedrag. De schrijfwijze rausjen duikt ook wel op.

rauzen: erg hard en woest rijden; gassen, kachelen, sjezen.

wild tekeer gaan (Barg.); vechten (Barg.)

rauzen - liefde bedrijven; eigenlijk ‘vechten’ (zie ald.). Ik ga met der aan het rauze... en proef dat al der haartjes aan mekaar geklit zitten, CREMER 203 [1967].

(Barg.) te keer gaan, lawaai schoppen

(rausde, heeft gerausd), (Barg., volkst.) 1. wild te keer gaan, drukte maken, lawaai schoppen: het was reeds de tweede nacht, die ze zonder rust of slaap rauzend hadden doorgebanjerd; 2. vechten : een rauzen en knokken, dat je de vuisten hoorde bonken; 3. snel en woest rijden; 4. ruw spelen.

(rausde, heeft gerausd), (gemeenz.) 1. wild tekeer gaan; 2. vechten; 3. snel en woest rijden; 4. ruw spelen; 5. achteroverdrukken, gappen (m.n. bij havenarbeiders).