Wat is de betekenis van Practijk?

zie praxis.

s., praktyk.

v. vakoefening; uitvoering, werkdadige toepassing van de kunstregels of de theorie.

v. (Gr.-Lat. practica: tegengestelde van theorie, de toepassing der theorie): de theorie en de practijk der rekenkunde; iets in practijk brengen, toepassen; zie ook praktijk.

v. vakoefening; toepassing van de theorie.

enz. →: praktijk enz.

practijk - v., uitoefening; uitvoering ; toepassing.

uitoefening of toepassing van een kunst of wetenschap; practisch, in tegenstelling van theoretisch, datgene wat doeltreft in het werkdadig leven; practicus, iemand die de juiste middelen aanwendt om zijn doel te be. reiken; ook wel gebezigd om aan te geven, dat iemand, hoewel in kennis te kortschietend, ’t zij door ervari...

Practijk - v. de uitoefening eener kunst, in tegenstelling tot de theorie; het in het dagelijksche leven in toepassing brengen van wat de theorie, de regels leeren ; iets, de regels in practijk brengen; hij leert het door de practijk; de practijk van het leven vraagt het niet, het werkdadige leven.