Wat is de betekenis van Potentaat?

[v. Lat. potentatus = macht, heerschappij] 1 machthebber, spec. gekroond heerser, vorst; 2 (fig.) heerszuchtig persoon, iem. die zich dominerend laat gelden, autoritair persoon, 'baas'.

machthebber; iemand die zich sterk laat gelden

maghebber.

machthebber; gekroond hoofd; iemand die zich zeer laat gelden.

s., potentaet.

(<Er.), m. (...taten), 1. vorst, gekroond hoofd; 2. (fig.) persoon die zich, veelal ten onrechte, zeer laat gelden : hij is een echte potentaat; 3 ‘t is een raar potentaat, het is een vreemd heerschap.

m. machthebber, gekroond hoofd.

m. potentaten (Fr. potentat: macht- of gezaghebber, mogendheid, vorst): zegsw. een rare potentaat, een zonderlinge man.

m. machthebber.