Wat is de betekenis van Poorter?

I. m. (-s;, (hist.) burger van een stad die het poorterrecht bezit. II. m. (-s), (Zuidn.) zware bundel brandhout.

Inwoner van een stad, een vrije burger.

Poorter [Lat. portus, handelsnederzetting], burger van een stad. Een poorter bezat burgerrechten (→ burger).

burger van een stad, die het poorterrecht bezat. De naam is afgeleid van poort, stad (portus, handelsnederzetting). → Burger.

erkende burger van een stad; hij genoot krachtens die hoedanigheid zekere rechten. Het verwerven van het P.-schap was aan voorwaarden (soms betaling) gebonden.

m. poorters (gesch. burger, stedeling; zie poort II); vero.

Men noemde de steden, in den tijd van haar opkomst, naar haar afsluitingen: „poorten”. Poorters waren toen eenvoudig inwoners van de stad, de stedelingen. Toen er in later tijd een stroom van plattelanders naar de steden verhuisde, werden er aan het poorterschap bepaalde eischen gesteld en werden aan poorters voorrechten verleend. Zij,...

→ Burger.

Burger eener stad. Doordat de landsheer aan bepaalde steden voorrechten (→ Privilege) verleende, groeide de beteekenis van het poorterschap. Geruggesteund door het gildenwezen (→ Gilde), ontstond er een sterk gevoel van saamhoorigheid tusschen de p. onderling. Men stelde gedurende de M.E. allerlei voorwaarden aan de toelating van vreemdel...