Wat is de betekenis van pointe?

Essentieel element in een spel, met name in het afspel. Zo kan de ‘pointe’ van een spel zijn dat de leider eerst een zijkleur ontwikkelt voordat hij troef speelt.

[Fr., van Lat. puncta = prik, steek, van pungere, punctum = prikken, steken] 1 het fijne, punt waarin een geestigheid is gelegen; geestige zet; strekking van iets; 2 (cul.) hoeveelheid ter grootte van een mespunt.

strekking; betekenis van een woordspeling

De pointes (puntschoenen of chaussons) deden hun intrede in de danskunst in het begin van de negentiende eeuw. De bedoeling van de puntdans is de danseres niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk van de aarde los te maken, een ideaal van de romantiek. De puntdans werd technisch mogelijk door een aangepast schoeisel in satijn, zonder hakken, met...

geestige zet; waar het in een mop of woordspeling op aan komt.

punt, spits; landtong; graveernaald; geer; omslagdoekje; ’t fijne, ’t scherpe [v. geestigheid]; geestigheid, aardigheid; pointe sèche, 1. droge (ets)naald; 2. ets met de droge naald; des pointes d'asperge, aspergepunten; une petite pointe d'ironie, een tikje ironie; pointe (de Paris), draad nagel; avoir une pointe de vi...

(Fr.), v., 1. strekking of gedachte, b.v. aan het einde van een puntdicht; 2. woordspeling, geestigheid : hij heeft de pointe niet begrepen.

(Fr.) v. de punt, inz. het fijne, de aardigheid van een geestigheid; geestige zet. [

v. pointes (Fr. eig. punt; fig. het fijne, de geestigheid van een zet).