Wat is de betekenis van Plons?

Plons - de zee.

geluid wat ’n vallende, swaar liggaam in ‘n vloeistof (water) maak; geplons, plonsgeluid maak; met ‘n plons in ‘n vloeistof beweeg, val of gooi.

s., plons, plomp, plûmp.

I. tw., klanknabootsing van het geluid waarmee een voorwerp in een vloeistof valt: plons! daar viel het in het water; II. zn. m. (...zen), 1. geluid waarmee een voorwerp in het water valt: een plons en nog een plons en alles werd weer stil; 2. hoeveelheid vocht die wordt uitgestort, gulp : met een paar plonzen water uit de pomp h...

1. tw.: plons en daar verdween hij in het water; 2. m. plonsen (geluid van een [in het water] vallend lichaam; plomp); met een plons.

1. tw. klanknabootsing van het geluid dat een slag in 't water maakt. 2. m. (-en, plonzen) slag in ’t water.

I. tw., klanknabootsing van het geluid waarmee een voorwerp in een vloeistof valt: —! daar viel het in het water; II. zn. m. (-en, plonzen), geluid waarmee een voorwerp in het water valt; scheut, plens.

...

...