Wat is de betekenis van plein?

plein - zelfstandig naamwoord 1. open bestrate ruimte tussen gebouwen ♢ er lagen allemaal huizen rond het plein Zelfstandig naamwoord: plein het plein de pleinen het pleintje...

Plein - het ministerie van buitenlandse zaken in Den Haag (ligt aan het Bezuidenhout). Ook wel de Apenrots genoemd.

voetbalplein: voetbalveld; speelplein: speelplaats, speeltuin

Op het plein komen meestal veel straten uit (zie ‘Straat’). Het is dus een centraal punt; met andere woorden: Het centrum van onze psyche. (Zie ook ‘Markt’).

gehucht in de Noordbrabantse gemeente Berlicum, als ook in de gemeente Schijndel en buurtschap in de Noordbrabantse gemeente St.-Michielsgestel.

Het voornaamste plein van een stad, in het centrum, vertegenwoordigt het meest eigene, diepste Ik. Deze betekenis krijgt nog een extra nadruk als het plein vierkant of cirkelvormig is en op die manier ook het symbool van volledigheid in zich behelst. zie Cirkel. zie Stad. zie Vierkant.

1. Van zaken: effen, vlak: de vloer ligt nog altijd niet plein; - plein vol, tot aan de rand vol, boordevol. 2. Louter, zuiver, puur; een ring van plein zilver. Afl.: pleinen, pleineren, vlak, glad, effen maken; gladstrijken; inz. in de...

: het Plein, kort voor een plein in Paramaribo, dat achtereenvolgens heette Plein, Gouvernementsplein, Oranjeplein, Onafhankelijkeheidsplein; thans Eenheidsplein. Ik zeg tegen mijn moeder dat ik groot genoeg ben om 's middags alleen naar het Plein of naar de Palmentuin te gaan om te spelen (Pos 1985: 29).

oop plek in ‘n stad of dorp.