pijpaarde
...
Van Dale Uitgevers (1950)
v., fijne, taaie klei, inz. tot het bakken van pijpen dienende, zonder kalk- of ijzerdelen, die een witte, soms meer of min blauwachtige kleur heeft, doch in het vuur wit uitbakt en niet verglaast.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)
Pijpaarde of pijpklei is een bepaalde soort fijne, taaie, blauwachtige, witbakkende klei. Deze werd in de 16e tot de 18e eeuw gebruikt voor het maken van pijpen.
Getty Research Institute (1990)
pijpaarde - Type fijne witte klei die wordt gebruikt om pijpen en fijn aardewerk te maken. Kan ook verwijzen naar een witte, loodgeglazuurde faience, geïntroduceerd door Jacques Chambrette in Lunéville (Lotharingen) in 1748 en daar ook ongeglazuurd gebruikt voor dubbelgebakken figuren en figuurgroepen.
Jan Durdik en anderen (1970)
lichtgrijze, vettig aanvoelende kleisoort. Pijpaarde werd in Europa niet zelden gebruikt als lijmplamuur in preparaties van schildergrond. Ook in de keramische industrie wordt pijpaarde toegepast, die door het bakken geheel wit pleegt te worden.
Winkler Prins (1949)
fijne, taaie soort klei, zonder kalk of ijzerdelen, waaruit pijpen vervaardigd worden; enigszins blauwachtige kleur, die in het vuur wit wordt, hoofdzakelijk kaolien*.
Dr. L.M. Metz (1937)
Pijpeklei, porceleinaarde, aluinaarde, een zuivere witte kleisoort, scheikundig genoemd: zuur aluminiumsilikaat. Deze klei ontstaat door de inwerking van koolzuurhoudend water op het veldspaat van graniet. Zij is dus een produkt van verweering. De Chineesche klei is het langst bekend (porcelein). Daarna kwam de Engelsche pijpaarde en tegenwoordig i...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: