Pierenverschrikkertje, - verlakker
D.i. een glas klare; ook een borrel op de nuchtere maag, dien men in Groningen een pierekul (die de pieren fopt) noemt (Molema, 323; Boekenoogen, 747). Men neemt zulk een borrel, om de pieren, die naar men meent onze maag van streek maken, een schrik aan te jagen, en zoo ‘den kater’ te verdrijven. Vgl. ‘Een neut(je)’; Volksk...
