Pāgānus
1. eig., tot het dorp behorende, zich daar bevindende, landelijk, land-; subst., paganus, i, m. dorpeling, landman, boer, Cic. | in ’t bijz., civiel, burgerlijk, niet militair; subst., een civiel persoon. 2. overdr., boers, ongeleerd; heidens, subst. paganus, i, m. heiden, Eccl.
