Wat is de betekenis van Overmacht?

In het geval van overmacht kan een vreemdeling niet aan zijn verplichtingen voldoen, door oorzaken die buiten zijn macht liggen. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat een vreemdeling door overmacht niet op tijd uit Nederland kan vertrekken.

overmacht - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-ver-macht 1. dwingende omstandigheden die je niet kunt voorzien ♢ we moesten ons geld wel afgeven, het was overmacht 2. grotere kracht ♢ de wielren...

Er is sprake van overmacht wanneer een persoon een strafbaar feit pleegt dat valt te rechtvaardigen onder de omstandigheden waaronder het gebeurde. Overmacht staat geregeld in artikel 40 van het Wetboek van Strafrecht: "niet strafbaar is hij die een feit begaat waartoe hij door overmacht is gedrongen." De uitleg die in het Wetboek van Strafrecht st...

Niet-toerekenbaar tekortschieten in de nakoming van een overeenkomst.

Alle redelijkerwijs niet te voorziene voorvallen voorgekomen na de contractsluiting die niet te wijten zijn aan een fout van één van de partijen en die de uitvoering van de overeenkomst, tijdelijk of definitief, (redelijkerwijze). onmogelijk maken en niet alleen maar moeilijker of duurder. Bijvoorbeeld: oorlog, natuurrampen, stakingen...

Situatie waarbij de schuldenaar niet kan worden veroordeeld tot schadevergoeding doordat zich feiten hebben voorgedaan waardoor hij niet kon nakomen.

De onmogelijkheid voor een partij (binnen een overeenkomst) om aan de verplichtingen te voldoen, ten gevolge van een vreemde of buiten zijn persoonlijk vermogen liggende oorzaak die hem niet kan worden toegerekend.

s., oermacht, -krêft.

...