Wat is de betekenis van Oscillator?

m. (-en), inrichting in een radiozender die de hoogfrequente trillingen produceert.

(→ oscilleren). Triller, trillend systeem, trillingsbron.

is in de radiotechniek een schakeling met een radiobuis, die dient voor het opwekken van electrische trillingen. Het principe waarop een dergelijke schakeling berust is de terugkoppeling, dat is het koppelen van de anodeketen met de roosterketen. De frequentie van de opgewekte trillingen wordt bepaald door een in de schakeling opgenomen trillingskr...

(ossil'la:tor) m. (—s, -en) (spr. 'to.rsn) toestel om elektrische trillingen of golven op te wekken. Enc. Een oscillator bestaat uit een induktietoestel van Ruhmkorff, waaraan een ontlader verbonden is, met kondensatoren en een draadspiraal. Wanneer het toestel in werking wordt gebracht, ontstaan tussen de twee knoppen van de ontla...

Oscillator, - door Hertz ingevoerde benaming van een systeem, waarin electrische trillingen kunnen plaatsvinden. Hertz bezigde daartoe metalen bollen aan rechte metalen draden, waartusschen een vonk kan overspringen. Worden nu de bollen geladen, dan springt bij een bepaald potentiaalverschil een vonk over, waardoor de vonkweg geleidend wordt en in...

m. (-en, -s), elk systeem waarin zich een periodiek verschijnsel (trilling, oscillatie) afspeelt. Bij een oscillator treedt meestal gedurige overgang op van potentiële in kinetische energie en omgekeerd. Theoretisch blijft de som van beide energieën van moment tot moment constant (wet van behoud van energie), maar in de praktijk treden al...