Wat is de betekenis van opbrengst?

opbrengst - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-brengst 1. wat het oplevert ♢ de opbrengst van de collecte is groot 2. wat het oplevert in verhouding tot wat het kost ♢ de opbrengst van deze len...

opbrengst - Ander woord voor baten of inkomsten van een bedrijf of andere organisatie; de goederen moeten zijn verkocht of de diensten zijn verleend en in rekening zijn gebracht.

s., opbring(st); (van gewas), gewier (it); (v. productie, winst, v. boerderij), gemaek (it).

v. (-en), 1. het opbrengen; 2. wat men moet opbrengen, leveren; 3. het voortgebrachte, geleverde: de opbrengst der tarwe valt niet mee; 4. wat uit zekeren hoofde ontvangen of geïnd is: de zuivere opbrengst, de gehele opbrengst bedroeg f 1000; — wat men verdient met iets: hij moet leven van de opbrengst van zijn pen...

(wet van de afnemende en toenemende) zie: Optimum.

v. opbrengsten (1 het voortgebrachte; 2 het bedrag, dat iets. bij verkoop opbrengt, de verkoopsom): 1. de opbrengst van rogge; 2. de van een onderneming; ook: de opbrengst ener belasting, de totaalsom.

('ob) v. (-en) dat wat iets opbrengt inz. (6), het opgebrachte : de aan tarwe valt niet mee; de van een kapitaal; de van de kollekte was gering; hij moet leven van de van zijn pen ; de van een verkoping.

v. (-en), 1. het opbrengen; 2. het voortgebrachte, geleverde: de opbrengst van een boomgaard; 3. het bedrag dat iets oplevert bij verkoop; wat men verdient met iets: hij moet leven van de opbrengst van zijn pen.

Opbrengst - het bedrag dat iets bij verkoop opbrengt, de som waarvoor het wordt verkocht.

Opbrengst v. (-en), het voortgebrachte, geleverde: de opbrengst der tarwe valt niet mee; — wat ontvangen of geïnd is: de zuivere opbrengst, de geheele opbrengst bedroeg ƒ1000.