Wat is de betekenis van opbellen?

opbellen - regelmatig werkwoord uitspraak: op-bel-len 1. door de telefoon met iemand praten ♢ kan ik hier opbellen? Regelmatig werkwoord: op-bel-len ik bel op (... ik opbel) jij/u...

v., (op)skilje, -belje.

...

(belde op, heeft opgebeld), 1. wakker bellen, gedurende de nacht of ’s morgens zeer vroeg aanbellen; 2. door bellen iem. aan de telefoon roepen om met hem te spreken, vand. telefoneren (met): ik zal je nog wel even opbellen; mag ik even opbellen?

belde op, h. opgebeld (wakker bellen in de nacht of ‘s morgens vroeg; met de bel het signaal geven, dat men iem. per telefoon spreken wil): een dokter iem. opbellen.

(‘ob) (belde op, heeft opgebeld) 1. wakker bellen : dokters worden vaak ’s nachts opgebeld. 2. door bellen aan de telefoon roepen om te spreken: iemand -.

(belde op, heeft opgebeld), door bellen iemand aan de telefoon roepen, vandaar telefoneren (met): mag ik even opbellen?

...

Opbellen (belde op, heeft opgebeld), wakker bellen, gedurende den nacht of ’s morgens zeer vroeg aanbellen: zich laten opbellen; dokters worden vaak ’s nachts opgebeld; — door bellen iem. aan de telephoon roepen om met hem te spreken: iem. opbellen.