Wat is de betekenis van Onwettelijk?

(bn.)onwettig, in strijd met de wet.

bn. bw. (-er, -st), 1. (Zuidn.) onwettig ; 2. (w. g.) niet gegrond op enige bepaling der wet: een onwettelijk middel om zijn recht te handhaven (b.v. overtuiging van de tegenstander door redenering) behoeft nog niet een onwettig middel te zijn.

bn., bw. (zonder wettelijke grond, niet gegrond op enige bepaling der wet): een onwettelijke verordening; die gratificatien zijn onwettelijk verleend.

(on'wettələk) bn. en bw. W. g. in strijd met de wet: -e bepalingen; de geneeskunde uitoefenen.

bn. en bw., zonder wettelijke grond.

...

bn. bw. (-er, -st), (Zuidn.) onwettig; — (w. g.) niet zoodanig als bij eenig voorschrift der wet is bepaald: een onwettelijk middel om zijn recht te handhaven (b. v. overtuiging van den tegenstander door redeneering) behoeft nog niet een onwettig middel te zijn. ONWETTELIJKHEID,v.