Wat is de betekenis van ontwapenen?

ontwapenen - Werkwoord 1. (militair) (ov) van wapens ontdoen 2. (ov) weerloos maken ♢ Zijn glimlach ontwapende haar volkomen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van wapenen met het voorvoegsel ont-

ontwapenen - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-wa-pe-nen 1. afnemen van de wapens ♢ de overvaller werd door de politie ontwapend 2. de bewapening afschaffen ♢ de burgers van dit land zijn ontw...

opgeven. Vanhecke wil niet ontwapenen (vgl. désarmer).

v., ûntwapenje.

...

(ontwapende, heeft ontwapend), 1. (iem.) ontdoen van zijn wapens: de moordenaar was door de politie spoedig achterhaald en ontwapend; — een schip ontwapenen, het van zijn geschut ontdoen. 2. weerloos maken: zal het recht ontwapend zijn!; (fig.) zijn agressiviteit doen verliezen, uit het veld slaan: haar argeloosheid on...

ontwapende, h. ontwapend (1 ontdoen van wapens; 2 fig. weerloos maken; stillen, doen bedaren): 1 hij zag zich ontwapend, iem. ontwapenen; een schip ontwapenen, ontdoen van het geschut; 2 een zacht woord ontwapent de toorn.

(ont'wa:pənən) (ontwapende, heeft ontwapend) 1. van wapenen ontdoen: iemand, zich ; zich ontwapend zien. Tgst. bewapenen. 2. van geschut ontdoen : een schip -. 3. weerloos maken : zal het recht ontwapend zijn? 4. ineens doen bedaren : kalmte is het beste middel om de drift te -.

(ontwapende, heeft ontwapend), 1. iemand ontdoen van zijn wapens: de moordenaar was door de politie spoedig achterhaald en ontwapend; een schip ontwapenen, het van zijn geschut ontdoen; ook in toepassing op staten die hun militair apparaat afschaffen of verminderen; in deze toepassing vaak als medium: de pacifisten wensen dat alle staten ontwapenen...