ontvreemden
ontvreemden - Werkwoord 1. (ov) aan de rechtmatige eigenaar ontnemen, stelen ♢ Wie ontvreemdde dat geld? Woordherkomst Afgeleid van vreemd met het voorvoegsel ont- en met het achtervoegsel -en Synoniemen gappen, jatten
Wat is de betekenis van Ontvreemden?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Ontvreemden
(ontvreemdde, heeft ontvreemd), (iem. iets) afhandig maken, ontstelen: iem. een boek ontvreemden-, — meest zonder bep., wegnemen, stelen: geld ontvreemden.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
ontvreemden
ontvreemdde, h. ontvreemd (ontstelen; iems. eigendom wegnemen): iem. iets, inz. geld ontvreemden.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
ontvreemden
(ont'fre:mdən) (ontvreemdde, heeft ontvreemd) ontnemen om zich toe te eigenen : iemand geld -. Syn. roven, stelen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
ontvreemden
(ontvreemdde, heeft ontvreemd), (iemands iets) afhandig maken, ontstelen: iemand een boek meestal zonder bep., wegnemen, stelen: geld ontvreemden.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ontvreemden
(ontvreemdde, heeft ontvreemd), iem. iets afhandig maken, inz. door diefstal: iem. een boek ontvreemden; geld ontvreemden. ONTVREEMDING, v. het ontvreemden.
Gerelateerde zoekopdrachten