Wat is de betekenis van Ontschepen?

ontschepen - Werkwoord 1. (intr) aan land gaan (van personen) 2. (ov) uit het schip laten, aan wal brengen (van goederen of personen) Woordherkomst afgeleid van schepen met het voorvoegsel ont-

aan land gaan Indien de confraters die uit Congo terugkeren niet kunnen beletten dat zij bij het ontschepen te Antwerpen door hun ouders worden opgewacht, dan zullen zij van hen toch weten te verkrijgen de reis naar Scheut niet verder mee te maken. (Brigitte Raskin, De eeuw van de ekster) In het Frans: 'débarquer'....

(ontscheepte, is ontscheept.in België ook onovergankelijk: aan land gaan, landen.

(ontscheepte, heeft en is ontscheept), 1. (overg.) uit het schip laten, aan land doen gaan; aan land brengen: troepen ontschepen; wat verder ontscheept men Segovische wol. 2. (onoverg., gall.) (Zuidn.) uit het schip gaan; landen: met een grote troepenmacht ontscheepte hij aan de Noordkust.

ontscheepte, h. (1), i. (2) ontscheept (1 uit het schip laten, aan land doen gaan; 2 ook wel inz. Z.-N. uit het schip gaan, landen): 1 enig volk daar ter plaatse ontschepen; de lading ontschepen, aan wal zetten of aan land brengen; 2 hij ontscheepte met een geringe macht aan de Zuidkust.

(ont'sche:pən) (ontscheepte, heeft ontscheept) 1. uit het schip laten : troepen -. Tgst. inschepen. 2. uit het schip doen: de lading -. ontscheping v. (-en).

(ontscheepte, heeft en is ontscheept), 1. uit het schip of de schepen laten, aan land brengen: troepen ontschepen; 2. aan land gaan, landen, van het schip gaan.

Ontschepen - 1. Uit het schip laten, aan land laten gaan, landen. 2. Goederen aan land brengen.

...