Wat is de betekenis van ontmantelen?

(ontmantelde, heeft ontmanteld), ontdoen van iets dat bij een mantel kan worden vergeleken; inz. een stad van de omwalling ontdoen, haar muren slechten: hij deed Brugge ontmantelen en de grondslagen leggen voor een kasteel.

ontmantelen - Werkwoord 1. (ov) een geheel dusdanig in delen uiteennemen dat het niet meer als geheel functioneert ♢ De bezetter ontmantelde het gehele havenbedrijf. Woordherkomst Afgeleid van mantel met het voorvoegsel ont- en met het achtervoegsel -en Verwante begrippen afb...

Ontdoen van de mantel, in het bijz. een vesting van haar buiten- en voorwerken.

v., ûntmantelje.

ontmantelde, h. ontmanteld (eig. van de mantel ontdoen, steeds fig.); een vesting ontmantelen, haar wallen slechten.

(ont'mantələn) (ontmantelde, heeft ontmanteld) 1. van mantel, hulsel ontdoen. 2. van de omwalling ontdoen, de muren slechten : een vesting -. 3.van de nodige machines ontdoen : fabrieken→ de industrie -. Tgst. bemantelen.

(ontmantelde, heeft ontmanteld), ontdoen van iets dat met een mantel kan worden vergeleken; b.v. de muren van een stad slechten-,fabrieken, industrie van machines en ander potentieel ontdoen: de staatsmijn Maurits werd in 1968 ontmanteld.

(ontmantelde, heeft ontmanteld), ontdoen van iets dat bij een mantel kan worden vergeleken; inz. van eene stad, haar van de omwalling ontdoen, hare muren slechten : kif deed Brugge ontmantelen en de grondslagen leggen voor een kasteel. ONTMANTELING, v.

...