Wat is de betekenis van Onnut?

I. bn. (-ter, -st), 1. niet van nut, ondienstig: is hun wijsheid dan onnut' geworden?; de on'nutte ledigganger; on'nutte klap, ijdele praat. 2. nutteloos, vergeefs: dan zelfs is weerstand niet ontijdig, niet onnut'. II. m. en v. (-ten), 1. iem. die nergens voor deugt; onbeduidend persoon. 2. (Zuidn.) smeerpoes.

(bn) nutteloos, gemeen LC.

stout kind; niksnuts; sonder waarde.

adj., ûnnut.

1 bn. (zonder nut; ondienstig): de onnutte loten of ranken afsnijden; een onnutte dienstknecht, Matth. 25 : 30; fig. onnutte klap, ijdel; 2 m. en v. (onbeduidend iem.; Z.-N. gew. smeerpoes).

('onnut) bn. (-ter, -st) 1. zonder nut, ondienstig, ijdel: -te werken; -te klap. 2. onbruikbaar : werp de -te dienstknecht uit. II. m. en v. (-ten) persoon die nergens goed voor is.

v./m. (-ten), onbeduidend persoon.

bn. (-ter, -st), niet van nut, ondienstig: is hun wijsheid dan onnut geworden?; nutteloos, vergeefs : dan zélfs is weerstand niet ontijdig, niet onnut; (van pers.) onbruikbaar: werpt de onnutte dienstknecht uit. ONNUTHEID, v. (w. g.).

...