Wiktionary (2019)
onhandig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet goed met de handen om kunnen gaan ♢ De onhandige man had al drie spijkers krom geslagen. 2. niet gemakkelijk om mee om te gaan ♢ Wat een onhandig trucje is dat, zeg! Woordherkomst Afgeleid van handig...
Muiswerk Educatief (2017)
onhandig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-han-dig 1. wie langzaam is en het niet goed kan ♢ mijn man is zó onhandig met baby's 2. wat niet gemakkelijk te gebruiken is ♢ deze flesopener is e...
Fa. A.J. Osinga (1952)
adj. & adv., ûnhandich, ûnredsum, ûnhânsum, houten, knoffelich; — persoon, houtene Klaes, knoffelder; — gereedschap, ûnhânsum ark.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), 1. niet handig, links: help me dan toch, je weet hoe onhandig ik altijd met zo iets ben; iets onhandig aanleggen. 2. niet gemakkelijk te hanteren: wat een onhandig boek is dat.
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (1 lomp, links; 2 niet gemakkelijk te hanteren): 1 wees niet onhandig, een onhandige dienstbode, onhandig zijn in of met iets; 2 een onhandig boek.
Jozef Verschueren (1930)
(on'handəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. niet gemakkelijk te hanteren, plomp : een boek. 2. lomp, links : een mens ; met iemand omgaan.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), 1. niet handig, links: help me dan toch, je weet hoe ik altijd onhandig met zo iets ben; 2. niet handzaam: wat een onhandig boek is dat.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
