Wat is de betekenis van ondubbelzinnig?

ondubbelzinnig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet mis te verstaan ♢ Dit was een ondubbelzinnige verklaring van de feiten. Woordherkomst Afgeleid van dubbelzinnig met het voorvoegsel on- Antoniemen dubbelzinnig

ondubbelzinnig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-dub-bel-zin-nig 1. goed te begrijpen ♢ ik zal hem eens ondubbelzinnig de waarheid zeggen Bijvoeglijk naamwoord: on-dub-bel-zin-nig de/het ondubbelzinnige ......

bn. bw. (-er, -st), niet voor meer dan één uitleg of één waardering vatbaar : aan de betekenis van die plaats is niet te twijfelen, de woorden zijn ondubbelzinnig ; ondubbelzinnige bewijzen, blijken van iets geven; op ondubbelzinnige wijze.

bn., bw. (vatbaar voor slechts één uitleg; klaar, duidelijk): hij ontving ondubbelzinnige bewijzen of blijken van achting; zich ondubbelzinnig uitdrukken.

(ondubbəl:zinnəch) bn. en bw. (-er,-st) 1. voor slechts één uitleg vatbaar: dat woord is ; zich uitspreken. 2. klaar, blijkbaar, duidelijk : -e bewijzen, blijken.

bh. en bw. (—er, —st), niet voor meer dan één uitleg of één waardering vatbaar.

...

bn. bw. (-er, -st), niet voor meer dan één uitleg of ééne waardeering vatbaar: aan de beteekenis van die plaats is niet te twijfelen, de woorden zijn ondubbelzinnig; ondubbelzinnige bewijzen, blijken van iets geven; op ondubbelzinnige wijze.