Wat is de betekenis van Onbezweken?

bn., 1. het niet begevend, volhardend, standvastig: de Engelsen, die onbezweken tegenstanders der Franse overheersing; hun onbezweken moed en trouw; onbezweken strijd tegen het verkeerde moest het beginsel van ons leven zijn; 2. (vero.) onwrikbaar, vast, zeker: onbezweken staan; God is mijn enig heil, mijn onbezweken troost.

bn. (volhardend, standvastig): zij streden met onbezweken moed; stand houden met onbezweken trouw, d. i. onwrikbare trouw.

(onbə’zwe:kən) bn 1. standvastig, volhardend, onwrikbaar: met moed, trouw 2. vast, zeker: God is mijn troost.

bn. (van pers.) niet bezweken, niet machteloos geworden door het begeven der krachten van lichaam of geest, bij een strijd of eene worsteling, en bij uitbr., van geen bezwijken wetende, volhardend, standvastig; bij den aanval der Engelschen, die onbezweken tegenstanders der fransche overheersching; — (van zaken) niet door strijd of worsteling...