Wat is de betekenis van Omweg?

omweg - Zelfstandignaamwoord 1. de weg die langer is dan de gewone of kortste verbinding tussen twee plaatsen ♢ Omdat de weg ten gevolge van een ongeluk was afgesloten, moest men een omweg maken om op de plaats van bestemming te komen. 2. nodeloze omhaal van woorden ♢...

omweg - zelfstandig naamwoord uitspraak: om-weg 1. weg die langer is dan de gewone weg ♢ we gaan niet rechtstreeks naar Heerlen, maar met een omweg 1. zonder omwegen iets vertellen [meteen]...

De omweg is het afwijken van de levensweg, hetgeen ons tijd zal kosten - levenstijd! Degene die in een droom een omweg maakt, zou - volgens de mening van de oude Egyptenaren - op moeten passen voor slechte raadgevers. (Zie ook ‘Straat’, ‘Weggetje’).

middel om een obstakel te ontgaan en zijn → doel te bereiken. Dit middel vereist → intelligentie. Een kip stoot zich aan een rooster - dat haar verhindert bij voedsel te komen -, maar een kat of een hond loopt er omheen. Deze dieren hebben een hogere intelligentie dan een kip, maar een lagere dan een chimpansee, die in staat is een houten...

sien ompad.

s., omwei, ompaed (it), ombocht; lange reis langs een —, omjacht, omgisel; langs een grote — reizen, in ommelânske reis meitsje, de hiele felekant feeljekant omreizgje; zonder -en, planút, rjochtút, rounût.

...

m. (-en), 1. weg die langer is dan de gewone of rechte verbinding tussen twee plaatsen: een omweg nemen, maken; reizen over een omweg; — fig.: zonder omwegen op zijn doel afgaan, rechtstreeks; 2. (fig.) nodeloze omhaal van woorden: iets zonder omwegen zeggen, mededelen, verklaren; iets zonder veel omwegen vragen,...

m. omwegen (weg, die om d.i. langer is dan de gewone weg): een omweg nemen, makan; fig. iets zonder omwegen vragen, d.i. recht op het doel af, rechtstreeks; langs een langs omwegen zijn doel bereiken.