Wat is de betekenis van omstander?

omstander - Zelfstandignaamwoord 1. toeschouwer, getuige ♢ De omstander schoot te hulp toen de spoorbomen dichtgingen en wist de man en de hond net op tijd weg te halen.

omstander - zelfstandig naamwoord uitspraak: om-stan-der 1. iemand die ergens omheen of bij staat ♢ de omstanders verhinderden dat de politie erdoor kon Zelfstandig naamwoord: om-stan-der de omstander ...

toeskouer.

s., omsteander, -stanner.

m. (-s), (gewoonlijk in ’t mv.) de om iem. of iets verzamelde menigte, het omstaande volk: bij deze grap begonnen alle omstanders te lachen.

m. (iem., uit de ergens omheenstaande menigte, toeschouwer)] inz. mv. omstanders: de omstanders lachten; een der omstanders.

m. (-s) meestal mv. iemand van de omstaande menigte: de -s begonnen te schreeuwen.

m. (-s), (gewoonlijk in het mv.) de om iemand of iets verzamelde menigte, het omstaande volk: bij deze grap begonnen alle omstanders te lachen.

...