Wat is de betekenis van omkomen?

omkomen - Werkwoord 1. ergatief bij een gebeurtenis het leven laten ♢ Hij kwam om bij dat auto-ongeluk. Woordherkomst samenstelling van om(bijwoord) en komen(werkwoord) Synoniemen verongelukken

omkomen - onregelmatig werkwoord uitspraak: om-ko-men 1. om het leven komen ♢ hij is omgekomen bij een brand Onregelmatig werkwoord: om-ko-men ik kom om (... ik omkom) jij/u komt...

v., omkomme, deakomme; (door verwaarlozing), forkomme, fortoarkje, fortutearzje; — van dorst, forgean fan ’e toarst.

...

(kwam om, is omgekomen), 1. om iets heen komen, langs de omtrek van iets naderen: hij zag hem juist de hoek omkomen; 2. (veroud.) van middelen: toereiken, voldoende zijn; 3. verstrijken, ten einde komen, van een tijdruimte die iem. lang valt: twee uren wachten! hoe komt die tijd nog om! 4. om het leven komen, het leven verlieze...

kwam om, i. omgekomen (1om het leven komen: het leven verliezen [door een ongeluk, gebrek enz.]; 2 rondkomen, genoeg hebben aan; 3 doorbrengen): 1. bij een brand, bij een schipbreuk omkomen; 2 hij kan met zijn salaris niet omkomen; 3 hoe moet ik die tijd omkomen?

('om) (kwam om, is omgekomen) 1. om iets heen komen: hij kwam juist de kerk om. 2. verstrijken: hoe komt die tijd nog om? 3. toereikend zijn: dat schrale traktementje komt maar amper om. 4. genoeg hebben aan, rondkomen: daar kan hij niet mee -. 5. om het leven komen, het leven verliezen: bij een brand, in een schipbreuk -; van gebrek, hong...

(kwam om, is omgekomen), 1. om iets heen komen, langs de omtrek van iets naderen: hij zag hem juist de hoek —; 2. verstrijken, van een tijdruimte die iemand lang valt: twee uren wachten! hoe komt die tijd om!; 3. om het leven komen, het leven verliezen (door een ongeval); bij een brand —.

...