Wat is de betekenis van Omkering?

omkering - zelfstandig naamwoord uitspraak: om-ke-ring 1. het in een andere richting brengen ♢ door omkering van de pijlen raakte iedereen de weg kwijt 1. omkering van de bewijslast [de verdachte m...

Omkering is de verplaatsen van onderen naar boven en vice versa. Omkering van een interval: de onderste toon wordt naar boven verplaatst. Zo wordt de grote terts c-e bij omkering een kleine sext e-c. Bij het 'omkeerbaar contrapunt' wisselen bijvoorbeeld de onderste en de bovenste stem van plaats.

→ Afweermechanismen.

1. veranderde ligging van een akkoord, waarbij niet de grondtoon in de bas ligt maar bijv. de terts (zgn. sextakkoord bij drieklanken), de kwint (kwartsextakkoord) of bij septiemakkoorden de septiem (secundeakkoord); 2. veranderde richting van een thema: stijgende intervallen dalen en omgekeerd (beantwoording in tegenbeweging).

v. (-en), het omkeren of omgekeerd worden.

v. (-en), 1. het omkeren of omgekeerdworden: — van de bewijslast, van een akkoord, van een functie, van een integraal; 2. (muziek) bij tweeklanken: verwisselen van de tonen zodanig, dat de onderste toon een octaaf hoger of de bovenste toon een octaaf lager gelegd wordt; bij akkoorden: een andere toon van het akkoord dan de grondtoon in de bas...

...