Obligeren
[Fr. obliger, van Lat. obligare] aan zich verplichten, verplichten, noodzaken.
Van Dale Uitgevers (1950)
(obligeerde, heeft geobligeerd), (<Fr.), 1. een dienst bewijzen, aan zich verplichten; 2. noodzaken.
Jozef Verschueren (1930)
('ge:rən) (obligeerde, heeft geobligeerd) [Fr. < Lat. obligare] 1. verplichten, noodzaken. 2. een dienst bewijzen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: