Wat is de betekenis van nirwana?

(Sanskr.), o., toestand van volkomen rust wijl het vuur der hartstochten geheel gedoofd is; in het Boeddhisme de oplossing in de oneindigheid, waarin het hoogste doel van ’s mensen streven zou bestaan.

Nirwana.

nirwana [volkomen rust]. Uit het Sanskriet nirvana, letterlijk: uitwaaiing; van het werkwoord nirva: waaien.

nirwana - Een term die in de context van Indiase religie wordt gebruikt om een staat van diepe innerlijke vrijheid en vrede aan te duiden. Het bereiken van deze staat is het hoogste doel van het hindoeïsme en vooral het boeddhisme. Het bereiken van nirwana betekent bevrijding van samsara, de kringloop van geboorte, dood en wedergeboorte. In he...

het verzinken in het niets; opgaan in de grote rust (vooral in het boeddhisme).

is voor de Boeddhist het hoogste heilsgoed. Nirwana betekent „het uitwaaien, het uitblussen”, nl. van de levensvlam. Boeddha leerde, dat verlossing van het aardse leed bewerkt wordt door de levensdorst te laten varen. Dit betekent een ontbinding van de willende, strevende persoonlijkheid en een opgaan in de zalige bewusteloosheid, die g...

(Sanskr. uitdoven), in de Boeddhistische godsdienst de toestand, waarin leed of pijn uitgebannen is door het zich volkomen vrijmaken van elke begeerte; deze is nl. volgens het Boeddhisme de eigenl. oorzaak van alle kwalen in de wereld.

(Skr.) o. uitwaaiing; i. h. Boeddhisme; zalig zelfvergeten waarbij aan ouderdom en dood een einde is gemaakt door verzinking der Individualiteit i. d. oneindigheid v. d. oppergeest; volledige, zalige rust.

(Sanskrit), o. uitwaaiïng; bij de Boeddhisten, het zalig opgaan in de oneindigheid.