naïveteit
naïveteit - Zelfstandignaamwoord 1. naïviteit, onnozelheid Woordherkomst afgeleid van naïef met het achtervoegsel -teit met het invoegsel -e-
Wiktionary (2019)
naïveteit - Zelfstandignaamwoord 1. naïviteit, onnozelheid Woordherkomst afgeleid van naïef met het achtervoegsel -teit met het invoegsel -e-
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
naief (van het Latijnse nativus, aangeboren) betekent: natuurlijk, ongekunsteld, niet door nadenken of critiek, door berekening of wantrouwen beïnvloed. Als wijsgerige term komt het voor in naïef realisme, d.i. de natuurlijke houding van de geest, waarin de dingen met de eigenschappen waarin ze zich voordoen als onafh...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: