Wat is de betekenis van miasma?

Het begrip miasma heeft 2 verschillende betekenissen: 1) kwade damp. ongezonde damp uit de grond, uit moerassen of water, waaraan vroeger het ontstaan van ziekten werd toegeschreven. 2) aanleg. erfelijke aanleg voor een bepaalde aandoening.

Een smetstof door of van lijken, die via de aarde en het water wordt verspreid. In de negentiende eeuw genoemd als besmettingsgevaar door de begraafplaatsen in de bebouwde kom van steden en dorpen.

[Gr. = bezoedeling, van miainein = bevlekken, verontreinigen] moeraslucht waaraan men vroeger ziekteverwekkende eigenschappen toeschreef (malaria).

(miasme) uitwaseming van rottende stoffen in moerassen

ongesonde damp uit water of grond.

(mv. miasmen) ziektestof uit lucht, water of bodem

meerv. miasmata, miasma.

ongezonde damp.

(<Fr.-Gr.), o. (miasmen -’s), een buiten het dierlijk lichaam zich ontwikkelende stof, die op het lichaam overgebracht ziekte veroorzaakt; — ook fig.