Wat is de betekenis van Mannin?

vrouw, echtgenote.

vrou (Bybel).

mannin, vrouw.

v. (-nen), 1. (bijb.) vrouw: men zal ze mannin heten, omdat zij uit de man genomen is (Gen. 2: 23); 2. manwijf, virago.

v. manninnen; lit. t., Bijb. vrouw, echtgenote, zie Gen. 2 : 23: en hierom huwde God den man aan zijn mannin; een kloeke mannin.

v. (-nen), 1. (bijbels) vrouw; 2. manwijf, virago.

MANNIN, v. (-nen), (bijb.) vrouw men zal ze mannin heeten, omdat zij uit den man genomen is; (fig.) heldin; (ook) virago.

Mannin, v. (bijb.) vrouw; (fig.) heldin.