Wat is de betekenis van mandator?

...

mandator - Zelfstandignaamwoord 1. opdrachtgever Woordherkomst Naamwoord van handeling van mandateren met het achtervoegsel -ator

(mandant) opdrachtgever

volmaggewer.

ōris, m. aanhitser tot het doen van een aanklacht, delatores mandatoresque, de aanbrengers en hun opstokers, Suet.

m. zie mandant. mandau. v. lang Dajaks koppensnellerszwaard.

m. (Ned.) mandators; (Lat.) mandatores; Lat. lastgever, volmachtgever.

('da:tor) m. (-s, -en) (spr. 'to:rən) mandant.

m. (-s), (ook: mandant), lastgever, opdrachtgever.