Mandataris
(<Fr.), m. (-sen), 1. gevolmachtigde; 2. beheerder van een mandaatgebied.
Wiktionary (2019)
mandataris - Zelfstandignaamwoord 1. (politiek) iemand die met toestemming van de achterban beslissingen mag maken ♢ Met de 74-jarige Linard komt er een tussenpaus aan het hoofd van de KBVB, aangezien een mandataris volgens de interne reglementen niet ouder mag zijn dan 75 jaar. De kans is reëel dat er...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Ludo Permentier en Rik Schutz (2015)
afgevaardigde Het is enorm belangrijk om het contact met dat dagelijkse stadsleven te behouden. Dat geldt voor een minister en voor een mandataris, maar zeker ook voor een partijvoorzitter. Je moet toch weten wat de mensen bezighoudt? (De Standaard) In het Frans: 'mandataire'. Belgisch-Nederlandse Standaardtaal Gangbaarhe...
Peter Bakema (2003)
(de, -sen) <bnl.> persoon met een politiek mandaat: afgevaardigde, gemeenteraadslid, provincieraadslid of volksvertegenwoordiger. Voor partijbonzen wordt het dus moeilijker dan ooit om hun mandatarissen met een goede plaats op de lijst werkzekerheid te geven. - DM, 22-07-2002.
Walter De Clerck (1981)
In de pol.: lid van een vertegenwoordigende vergadering (van gemeente, provincie of land); pers. die een politiek mandaat heeft verkregen door zijn verkiezing; (gekozen) afgevaardigde, volksvertegenwoordiger. De vrouwelijke gemeenteraadsleden mogen niet het slachtoffer worden van de fusies. Door de schaalvergroting wordt het aantal mandatarissen in...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: