major (oudste)
[Lat.], I. bn., (achter namen) de grotere, oudste; wel scherts, om een uitzondering aan te duiden: een deuk major in iemands reputatie; II. zn., m., 1. de oudste van twee broeders; 2. de hoofdterm in een sluitrede.
Wat is de betekenis van major (oudste)?
Gerelateerde zoekopdrachten