Wat is de betekenis van Oudste?

eersgeborene; leier.

m. (-n), 1. eerstgeborene, meest bejaarde: de oudsten moeten de wijsten zijn; 2. (bijb.) opperhoofd : de oudsten van Israël; 3. iem. die in een groep van personen, inz. militairen, de hoogste ouderdom in rang heeft: de oudste in anciënniteit; 4. (gew.) oudeheer, vader; 5. (viss.) rang onder de lichtmatrozen bij de haringvisserij.

m. -n (de eerstgeborene, bejaardste; fig. wijste): de oudsten van Israël, de oudsten als leiders; de oudsten moeten de wijsten zijn.

('outstə) m. (-n) 1. Algm. persoon die, vergeleken met anderen, de hoogste leeftijd heeft bereikt. 2.Inz. a, wijste, kundigste. b. opperhoofd : de -n van Israël.

v./m. (-n) 1. eerstgeborene: mijn -, mijn oudste zoon of dochter; 2. (bijbel) opperhoofd: de oudsten van Israël. De oudsten waren in het OT (o.a. Deut.21,22; Recht.11,4) volwassen mannen uit voorname families, die een zekere regelende functie hadden in de Oudisraëlitische gemeenschap. Zij legden m.n. geschillen bij, onderzochten bepaald...

...

Oudste m. (-n), de eerstgeborene, de wijste, kundigste; opperhoofd: de oudsten van Israël; — (Zuidn. gemeenz.) oude heer, vader.

Oudste, m. de eerstgeborene, de wijsste, kundigste; opperhoofd.