Wat is de betekenis van Magnificus?

magníficus (-a, -um), - van Lat. magnus, groot; facĕre, handelen, zich voordoen: zich groot voordoend, prachtig.

Magnificus - zie Hiërarchia socialis.

comp. magnĭfĭcentĭor, sup. magnĭfĭcentissĭmus 1. (van personen) groots, verheven, indrukwekkend; prachtlievend; roemrijk, aanzienlijk; deftig; hoogmoedig, snoevend; hooghartig, fier, edel. 2. overdr., (van zaken) groots, prachtig, schitterend, roemrijk; verheven, pathetisch, ook in ongunstige zin = hoogmoedig, pralend, subst., magnifica, ōrum, ...

Grootdadig, grootgeefsch, prachtlievend.