Wat is de betekenis van Magnetisme?

magnetisme - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) natuurkundig verschijnsel waardoor voorwerpen aantrekkingskracht op elkaar uitoefenen Woordherkomst afgeleid van magneet met het achtervoegsel -isme Verwante begrippen elektriciteit

magnetisme - zelfstandig naamwoord uitspraak: mag-ne-tis-me 1. aantrekkingskracht tussen metalen ♢dit plaatje blijft op het metalen bord plakken door magnetisme Zelfstandig naamwoord: mag-ne-tis-me het magnetisme...

verzamelnaam voor de fysische verschijnselen die in verband staan met de invloed die magnetische velden hebben op daarin geplaatste materie. Er kan dan magnetisatie optreden, d.w.z. de moleculen van de materie krijgen een magnetische dipool.

magnetische kracht; het bezitten van een magnetische kracht

magnetisme - Een soort fysiek verschijnsel dat wordt geassocieerd met magneten en de krachtvelden geproduceerd door bewegende elektrische stromen.

(teorie omtrent) magnetiese krag.

de aantrekkende kracht van magneten; deel van de natuurkunde, dat magnetische verschijnselen behandelt; kracht van sommige mensen en dieren, die kracht van het ene op het andere organisme over zou kunnen brengen.

Ofschoon de eerste gegevens dateren uit de oudste tijd (2000 v. Chr.), is het vooral de Weense arts F. A. Mesmer (1734-1815) geweest, die tot de grote verbreiding van het magnetisme de stoot heeft gegeven. Zijn leer komt in het kort hierop neer: een ijle, volkomen beweeglijke stof van uiterste fijnheid vervult het heelal en ook alle mensenlichamen...

s.n., magnetisme (it).