Wat is de betekenis van Magistratus?

Magistratus - (Magistratus populi Romani) Eenieder die ingevolge een volkskeuze een openbaar ambt bekleedde. De Romeinse magistratuur ontwikkelde zich uit de onverdeelde, levenslange, en niet aan verantwoording onderworpen waardigheid van de koning. Deze ontwikkeling werd gekenmerkt door: a. het beginsel van de collegialiteit, in de meeste...

ūs, m. het ambt, de waardigheid van een magister, het overheidsambt. | meton., magistraats-, overheidspersoon, staatsambtenaar, plur. (zelden collectief sing.) = de overheid; vand. his magistratibus, onder hun ambtstijd, - hun consulaat, Nep.

(Ant. hist.), 1° Naam van ambten te Rome; 2° naam voor de magisstraten, die ze waarnamen en wier functie door het volk was opgedragen, onbezoldigd was (eerst sedert het keizerrijk vergoed), één jaar duurde, behalve voor de censoren, en gedeeld was onder twee of meer collega’s. De m. maiores, d. i. ➝consuls, ➝praetoren e...

Magistratus - (Lat.), bij de Romeinen zoowel het ambt van een overheidspersoon als de persoon die het bekleedt.

lat., bij de Romeinen zoowel het ambt van een overheidspersoon als de persoon die het bekleedt. Oorspronkelijk was de regeerende macht geheel vereenigd in de koningen, die slechts enkele ambtenaren, voorzoover ze noodig waren, aanstelden. Na het verdrijven der koningen ging hun geheele macht op het volk over, dat het imperium (zie ald.), het hoogst...

Magistratus beteekende bij de Romeinen zoowel het overheidsambt als den persoon, die zoodanig ambt bekleedde. De magt,welke aan elken magistraat naar den aard zijner betrekking werd toegekend, droeg den naam van potestas. Daarentegen was het imperium, als de hoogste bevelende en uitvoerende magt, alleen met de hoogste ambten verbonden. Gelijk reeds...