lul-de-behanger, lullebehanger
onhandig persoon; klungel, kluns, stommeling. ’t is een echte lul-de-behanger of toch minstens zijn vervanger,’ zong Raymond van het Groenewoud in 1988. Dit scheldwoord is echter minstens een paar decennia ouder. Bedoeld wordt eigenlijk: een slechte behanger. Hier opgevat als een beroepsvermeldende eigennaam, zoals Frans de Jager; Henk...
