Wat is de betekenis van legitimus?

legítimus (-a, -um), - van Lat. lex (legis), wet: door de wet erkend, wettig, echt. - Canarĭum legitĭmum Miq. [F. A. W. Miquel] ontving dien soortnaam, omdat deze boom “de opregte swarte damar” is (Rumphius, Herbarium Amboinense II, 162, tab. 53).

[Lat. filius legitimus] wettige zoon.

door de wetten bepaald, wettig, rechtmatig; plur. subst., legitima quaedam conficere, enige formaliteiten, Nep. | overdr., recht, behoorlijk, betamelijk, gepast, numerus, Cic., verba, Ov.; echt, waar, sonus, Ov.

Wettig.