Wat is de betekenis van leerdicht?

o. (-en), dichtstuk dat lering wil verspreiden; didactisch gedicht.

leerdicht - Zelfstandignaamwoord 1. (dichtkunst) gedicht met pedagogische, belerende ondertoon Woordherkomst samenstelling van leer(werkwoord) en dicht

Een lange didactische tekst in verzen. Belangrijke leerdichten uit de Oudheid zijn Werken en dagen van Hesiodus (7e eeuw v.C.) en De rerum natura (Over zaken der natuur) van Lucretius (1e eeuw v.C). Zeer invloedrijk voor de latere literatuur was Ars poetica (De kunst der poëzie) van Horatius (1e eeuw v.C.). In de Middeleeuwen werden in Nederland le...

Leerdicht - zie Hesiodos.

zie Onderwijzing.

dichtstuk met bedoeling te onderrichten op het gebied van kunst, wetenschap, godsdienst, enz.; meestal weinig gelukkig als kunstschepping, daar te zeer opzettelijk. Dit genre o.a. beoefend door Van Maerlant, Cats, Huygens, Bilderdijk.

of didactisch gedicht b een benaming voor een gewoonlijk uitvoerig gedicht, geschreven met de bedoeling te leren, te onderrichten. De oudste leerdichten zijn de theogonieën en kosmogonieën, waarin dus religieuze kennis over de oorsprong van de goden en de wereld was vastgelegd. Beroemde voorbeelden zijn de Veda's der Indië...

o. leerdichten (gedicht, dat lering bedoelt); zie didactisch.

Een dichtstuk, dat een onderwerp behandelt, waarbij het bespiegelende en het leerzame op den voorgrond staan. Didactische poëzie. „Het Huwelijk”, van Catz,, ,De Schepping”, van Ten Cate en de gedichten van Van Alphen staan als leerdichten bekend.