laatdunkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. vanuit de hoogte, vanuit een hoge dunk van zichzelf, arrogant ♢ Zijn laatdunkende opmerkingen werden weinig op prijs gesteld. Woordherkomst samenstelling van laat(werkwoord) en dunkend

bn. bw. een hoogen dunk van eigen voortreffelijkheid hebbende, in het besei zijner meerderheid eene hooghartige, minachtende houding tegen zijne omgeving aannemend, met geringschatting neerziende op anderen; verwaand, pedant. LAATDUNKENDHEID, v. verwaandheid, pedanterie.

zie Eigenwijs, zie Hoogmoedig.

Dit op ongewone wijze gevormde woord is een tegenwoordig deelwoord van een in het Middelnederlands voorkomend werkwoord: hem laten dunken: een hoge dunk van zichzelf hebben. Laat is dus een werkwoordsvorm en heeft met laat: niet vroeg, niets temaken. De juiste vorm zou dus zijn: latenddunken. Laatdunkend wil zeggen: verwaand, pedant, op anderen neerziend, hooghartig, aanmatigend. Wij gebruiken het woord zelden, het meest nog in de uitdrukking: van ’t hondje (van) Laatdunken gebeten zijn, w...

bn. en bw., een hoge dunk van eigen voortreffelijkheid hebbend, met geringschatting neerziend op anderen; verwaand, pedant.

Verwaand, aanmatigend, hoovaardig, opgeblazen, laag neerziend op anderen, die niet tot denzelfden kring behooren, een overdreven dunk hebbend van eigen voortreffelijkheid,ongepast trotsch op eigen aanzien. „Van het hondje van laatdunkendheid gebeten zijn.”

is ontstaan uit de oude uitdrukking: „zich iets laten dunken,” d.i. zich iets inbeelden, iets wanen; vandaar bet. laatdunkend: verwaand, minachtend op anderen neerziende.