kunstje - Zelfstandignaamwoord 1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord kunst

kunstje - zelfstandig naamwoord uitspraak: kunst-je 1. slimme manier om iets te doen ♢ een bekeuring ontlopen is een gewoon een kunstje Zelfstandig naamwoord: kunst-je het kunstje de kun...

kunstje - coïtus, ook standje, bijv. in de verb. een doen. En als zy nu in 't bed genadert wierd van Koen, En dat hy met de Bruyd een kunsje wilde doen, Begaf s’haar op haar buik en ley de billen boven, Pans Fluytje 202 [1675].

o. (-s), 1. bijzondere manier om iets te verrichten of te bereiken : hij kent het kunstje; — inz. in minacht, zin, voorgesteld als iets dat niet moeilijk is : dat is een klein kunstje; het is een klein kunstje iemand zo af te breken; 2. handeling die door oefening en vaardigheid verricht kan worden, ten doel hebbende zichzelf o...