Wat is de betekenis van kribbebijten?

kribbebijten - Werkwoord 1. (dierkunde) een ondeugd van ezels en paarden om aan de voerbak of staldeur te knagen ♢ Geef de paarden geen suikerklontjes, anders gaan ze kribbebijten. 2. (psychologie) in een narrige bui met iedereen ruzie maken ♢ Is hij alweer aan het...

Honger lijden (ook uit gierigheid). „Jongens, zei hij, als we ’t ne keer kunnen doen, kopen we ’ne zetel!” Moeder trok de schouders op, want ze wist... dat we met sparen en krebbebijten, toch nooit de einden ’t hope kregen, - als er een stuiver weglag, kon hij al tien kanten gebruikt worden om ’t hoognodige te ko...

Sommige paarden hebben de kwade gewoonte van windzuigen (lucht inslikken). Als ze daarbij met de tanden steunen op de krib, latierboom of ander vast voorwerp, noemt men ze kribbebijters.

onb. w., 1. (eig. v. e paard of ezel) telkens in de krib bijten ; 2. (Zuidn. ook) hongerlijden ; 3.(fig.) twistziek, lastig zijn : hij is altijd aan het kribbebijten.

alleen in de onbep. wijs gebrek bij paarden: in de krib bijten en de adem ophouden; fig. twistziek zijn, knorrig; (Z.-N.) honger lijden: Bles deed weer aan kribbebijten.

('kribbə) wkw. 1. in de krib bijten : ’t van paarden, ezels. 2. kribbig zijn : ze was aan ’t -.

onbep. w., 1. (eig. van een paard of ezel) telkens in de krib bijten; 2. (gew.) honger lijden; 3. (fig.) twistziek, lastig zijn: hij is altijd aan het -.

...

Kribbebijten (eig. van een paard of ezel) telkens in de krib bijten; — (Zuidn. ook) honger lijden; — (fig.) twistziek, lastig zijn: hij is altijd aan het kribbebijten, aan het brommen, knorren, hij is altijd gemelijk.